Οι γάτες πάσχουν από πολλές από τις ίδιες ηλικιακές ασθένειες που κάνουμε, συμπεριλαμβανομένης της οστεοπόρωσης. Η οστεοπόρωση οφείλεται συχνότερα στην υπερβολική απομάκρυνση των οστών στην κυκλοφορία του αίματος ή σε δίαιτα με ανεπάρκεια βασικών θρεπτικών συστατικών.
Διαιτητικές αιτίες
Η οστεοπόρωση μπορεί να αναπτυχθεί όταν μια γάτα δεν παίρνει αρκετό ασβέστιο στη διατροφή της. Οι γάτες χρειάζονται ασβέστιο, φώσφορο και μαγνήσιο για να διατηρήσουν τα οστά δυνατά και υγιή. Όταν μια γάτα δεν τρώει αρκετό ασβέστιο, το σώμα παίρνει ασβέστιο από τα οστά για χρήση σε άλλες σωματικές διαδικασίες. Η υπερφωσφαταιμία, η οποία προκύπτει από μια δίαιτα πολύ υψηλή σε φωσφόρο και / ή πολύ χαμηλή σε ασβέστιο, μπορεί επίσης να προκαλέσει οστεοπόρωση. Η έλλειψη βιταμίνης D, η οποία είναι απαραίτητη για τη σύνθεση του ασβεστίου, είναι μια άλλη αιτία. Η χαμηλή βιταμίνη D είναι μεγαλύτερος κίνδυνος για γάτες εσωτερικού χώρου που περνούν λίγο χρόνο εκτεθειμένες στον ήλιο.
Πιθανές αιτίες - Μειωμένη παραγωγή οιστρογόνου
Οι ερευνητές Liang H, S Pun και TJ Wronski, University of Florida College of Veterinary Medicine, πραγματοποίησαν μελέτες σε αρουραίους το 1999, οι οποίες έδειξαν ότι όπως οι γυναίκες που περνούν την εμμηνόπαυση, οι αρουραίοι θα μπορούσαν να αναπτύξουν οστεοπόρωση ως άμεσο αποτέλεσμα της μειωμένης παραγωγής οιστρογόνων. Για να ελέγξουν την υπόθεσή τους, αφαίρεσαν τις ωοθήκες από αρουραίους ηλικίας αναπαραγωγής. Με βάση αυτά τα ευρήματα, οι θηλυκές γάτες είναι πιθανό να αναπτύξουν οστεοπόρωση όταν ζουν πέρα από τα αναπαραγωγικά τους χρόνια.
Πιθανές αιτίες - Υπερπαραθυρεοειδισμός
Ο υπερπαραθυρεοειδισμός, μια πιθανή αιτία οστεοπόρωσης, είναι μια κατάσταση κατά την οποία ο παραθυρεοειδής αδένας απελευθερώνει πάρα πολύ παραθυρεοειδή ορμόνη στο σύστημα της γάτας. Το παραθυρεοειδές ελέγχει την ποσότητα ασβεστίου, φωσφόρου και βιταμίνης D στο αίμα και στα οστά. Ο πιο κοινός λόγος που αναπτύσσεται αυτή η ασθένεια είναι όταν ένας από τους δύο υπερπαραθυρεοειδείς αδένες μεγαλώνει. Στη συνέχεια απεκκρίνει περισσότερη ορμόνη παραθυρεοειδούς, η οποία αναγκάζει το ασβέστιο να ληφθεί στην κυκλοφορία του αίματος από τον ιστό των οστών. Η νεφρική ανεπάρκεια είναι μια άλλη πιθανή αιτία. Τα συμπτώματα του υπερπαραθυρεοειδισμού περιλαμβάνουν αδύναμα οστά, αίσθημα κόπωσης ή αδυναμίας, πέτρες στα νεφρά, ναυτία και απώλεια όρεξης. Ένας κτηνίατρος μπορεί να διαγνώσει τον υπερπαραθυρεοειδισμό μέσω εξετάσεων αίματος και ακτινογραφιών. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει την ενθάρρυνση της γάτας σας να πίνει περισσότερα υγρά, αυξάνοντας το ασβέστιο και τη βιταμίνη D, αποφεύγοντας παράλληλα το φωσφορικό στη διατροφή της, ή σε ορισμένες περιπτώσεις, χειρουργική επέμβαση.
Σημάδια και συμπτώματα
Η οστεοπόρωση συχνά γίνεται απαρατήρητη στα κατοικίδια ζώα έως ότου σπάσει ένα οστό. Εάν η γάτα σας φαίνεται να υποφέρει από πόνο στην πλάτη της και φαίνεται αδύναμη, αυτά μπορεί να είναι σημάδια οστεοπόρωσης. Τα οστά στην ουρά μπορούν εύκολα να συμβούν σε μια γάτα με οστεοπόρωση. Τα σημάδια ενός διαλείμματος περιλαμβάνουν τη μεταφορά της ουράς ή της ουράς που κάμπτεται σε μια άβολη γωνία. Εάν η γάτα σας φαίνεται να έχει σπασμένη ουρά, πάρτε την αμέσως στον κτηνίατρό σας και ρωτήστε εάν η οστεοπόρωση θα μπορούσε να ήταν η αιτία για το κάταγμα.
Θεραπεία
Είναι δυνατόν να αντιστραφεί η βλάβη που προκαλείται από την οστεοπόρωση, εάν η αιτία της νόσου, είτε είναι ορμονική, διαιτητική ή άλλη, συμβιβάζεται. Η καλύτερη μορφή θεραπείας για διατροφική οστεοπόρωση είναι η αύξηση της πρόσληψης ασβεστίου της γάτας. Ζητήστε τη συμβουλή του κτηνιάτρου σας προτού χορηγήσετε συμπληρώματα διατροφής στο κατοικίδιο ζώο σας. Το ασβέστιο για γάτες μπορεί να αγοραστεί ως δισκία. Σκόνη οστεάλευρου σε σκόνη ή αλεσμένα κελύφη μπορεί επίσης να χρησιμεύσουν ως φυσικά συμπληρώματα διατροφής για την αύξηση της πρόσληψης ασβεστίου της γάτας σας.
