Εάν είστε ιδιοκτήτης αραχνοφοβικής γάτας, οι αράχνες δεν είναι οι μόνοι τετράποδοι που πρέπει να ανησυχείτε. Αυτά τα παράσιτα μπορεί να είναι μικροσκοπικά, κρυφά και ανθεκτικά, οπότε είναι σημαντικό να ελέγχετε συχνά τα κατοικίδια ζώα σας.
Σημειώστε τον κύκλο ζωής
Τα περισσότερα είδη τσιμπούρι εξελίσσονται σε τέσσερα ξεχωριστά στάδια ζωής κατά την ανάπτυξή τους από αυγό σε ενήλικα, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων. Είναι αποκλειστικά παράσιτα, επομένως δεν μπορούν να διατηρηθούν ή να μεγαλώσουν σε ενήλικες χωρίς να τρέφονται με άλλα έμβια όντα. Στην πραγματικότητα, μερικά τσιμπούρια επιλέγουν τους οικοδεσπότες τους με βάση το τρέχον στάδιο ανάπτυξής τους. Οι νύμφες και τα τσιμπούρια των ενηλίκων τείνουν να ακολουθούν μεγαλύτερους οργανισμούς, όπως εσείς ή η γάτα σας, ενώ οι νεότερες προνύμφες προτιμούν συχνά τα πουλιά. Αναζητούν ενεργά τους οικοδεσπότες ακολουθώντας μυρωδιές ή αντιδρώντας στην κίνηση, οπότε η γάτα σας κινδυνεύει πάντα να φέρει ένα σπίτι μετά από μια υπαίθρια εκδρομή.
Σίτιση
Μόλις ένα τσιμπούρι βρεθεί στο δέρμα της γάτας σας, το οποίο μπορεί να κάνει ρίχνοντάς τον από ένα δέντρο ή σέρνοντας το πόδι του, θα αναζητήσει ένα ασφαλές μέρος για να σκάψει. Ενώ τα τσιμπούρια μπορούν να κολλήσουν στο δέρμα του κατοικίδιου ζώου σας σχεδόν οπουδήποτε, τείνουν να αναζητούν προστατευμένες περιοχές που δεν μετακινούνται ούτε ενοχλούνται πολύ. Η κοιλιά, ο λαιμός και τα αυτιά του γατάκι σας είναι πολύ ελκυστικά για τα παράσιτα. Μόλις βρουν ένα καλό σημείο, τα τσιμπούρια χρησιμοποιούν τα αιχμηρά στόματά τους για να τρυπήσουν το δέρμα του κατοικίδιου ζώου σας και να τραβήξουν αίμα στο σώμα τους σαν τσάντα. Μερικά τσιμπούρια μπορούν να φουσκώσουν πολλές φορές στο αρχικό τους μέγεθος εάν τρέφονται αρκετά καιρό.
Ρίσκα υγείας
Ένα μόνο τσιμπούρι που τρέφεται με το κατοικίδιο ζώο σας πιθανώς δεν θα προκαλέσει συμπτώματα απώλειας αίματος. Η ποσότητα αίματος που μπορεί να καταναλώσει ένα μόνο τσιμπούρι ενηλίκων είναι ελάχιστη σε σύγκριση με τη συνολική προσφορά μιας ενήλικης γάτας, αν και ένα πολύ νεαρό γατάκι μπορεί να κινδυνεύει να χάσει πάρα πολύ αίμα. Ο πραγματικός κίνδυνος των κροτώνων είναι η ικανότητά τους να μεταδίδουν ασθένειες. Εάν βρήκατε πρόσφατα κρότωνες στη γάτα σας και δείχνει συμπτώματα ασθένειας - όπως λήθαργος, έλλειψη όρεξης ή απώλεια βάρους - τότε μπορεί να έχει μολυνθεί από ένα από τα πολλά παθογόνα που μπορούν να μεταφέρουν αυτά τα παράσιτα. Πάρτε το γατάκι σας στον κτηνίατρο για έλεγχο αμέσως. Ορισμένες από αυτές τις ασθένειες μπορούν να θεραπευτούν εάν αντιμετωπιστούν αρκετά νωρίς. Τα παθογόνα που εξαπλώνονται από κρότωνες στις Ηνωμένες Πολιτείες περιλαμβάνουν το ξύσιμο της γάτας και τις ασθένειες του Lyme, και οι δύο μπορούν να μολύνουν τον άνθρωπο.
Διαχείριση
Τι μπορείτε λοιπόν να κάνετε για να σταματήσετε τα τσιμπούρια στα κομμάτια τους; Λοιπόν, δεν υπάρχει τρόπος να σταματήσετε τα τσιμπούρια να βρουν τη γάτα σας εάν βγαίνει έξω για λίγα λεπτά την ημέρα. Οι εσωτερικές γάτες διατρέχουν πολύ χαμηλότερο κίνδυνο προσβολής, αν και τα τσιμπούρια μπορούν να βρεθούν στο εσωτερικό τους στα ρούχα σας και σε άλλα κατοικίδια ζώα. Μπορείτε να αναζητήσετε τη γάτα σας για τσίμπημα τρίβοντας τα δάχτυλά σας μέσω της γούνας του στο δέρμα σε ολόκληρο το σώμα του. Θα πρέπει να ελέγχετε το κατοικίδιο ζώο σας τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα ή ίσως ακόμη και καθημερινά εάν ξοδεύει πολύ χρόνο σε εξωτερικούς χώρους. Διερευνήστε μικρές προσκρούσεις χωρίζοντας τη γούνα γύρω από την περιοχή για να εκθέσετε το δέρμα. Ρωτήστε τον κτηνίατρό σας για προϊόντα που αποθαρρύνουν ή σκοτώνουν τσιμπούρια και εξαλείφουν τα αυγά τους. Οι υπαίθριες γάτες στις νότιες πολιτείες και τα δασώδη μέρη των βορειοανατολικών είναι οι πιο πιθανές να φέρουν σπίτι ένα τσιμπούρι ή δύο, σύμφωνα με την ASPCA.
