Οι δύο θυρεοειδείς αδένες που βρίσκονται και στις δύο πλευρές του λάρυγγα της γάτας σας έχουν μεγάλη δουλειά. Εκκρίνουν ορμόνες που διαχειρίζονται τα όργανα της γάτας σας και τους λένε πόσο δύσκολο είναι να δουλέψουν. Η υπερβολική ορμόνη προκαλεί καταστροφή στο σώμα, καθώς τα όργανα λειτουργούν υπερωρίες για την επεξεργασία της περίσσειας.
Αιτία
Ο υπερθυρεοειδισμός συμβαίνει χωρίς δικό σας σφάλμα ή τη γάτα σας. Ο Πατέρας Χρόνος φταίει κυρίως, με μια κακή τύχη. Οι ηλικιωμένες γάτες συνήθως πάσχουν από υπερθυρεοειδισμό, λόγω των διευρυμένων αδένων. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτή η διεύρυνση προκαλείται από καλοήθεις όγκους, ενώ μερικές σπάνιες περιπτώσεις περιλαμβάνουν κακοήθεις. Σε αυτό το σημείο δεν έχουν εντοπιστεί άλλες αιτίες, ούτε καταλαβαίνουμε πλήρως γιατί ορισμένες γάτες αναπτύσσουν αυτούς τους όγκους, ενώ άλλες όχι.
Συμπτώματα
Μια απογοητευτική πτυχή του υπερθυρεοειδισμού είναι το γεγονός ότι, επειδή επηρεάζονται σχεδόν όλα τα όργανα του, τυχόν συμπτώματα που εμφανίζει είναι ασαφή και φαινομενικά άσχετα. Η όρεξη της γάτας σας μπορεί να είναι εκτός ορίων, αλλά χάνει βάρος. Είναι ξαφνικά στρόφαλος από το συνηθισμένο, ή στραγγίζει το μπολ του νερού σε μια μέρα. Μπορεί να παρατηρήσετε αύξηση της υπερδραστηριότητας ή ότι χτυπάει το κουτάκι πιο συχνά από το κανονικό. Η περίσσεια θυρεοειδικής ορμόνης στο σύστημά του στέλνει το σώμα του σε υπερβολική κίνηση, κάτι που αποτελεί κίνδυνο για τα όργανα του εάν δεν αντιμετωπιστεί.
Δευτερεύοντα ιατρικά θέματα
Η απλή παρουσία υπερβολικής ορμόνης του θυρεοειδούς δεν αποτελεί απαραίτητα κίνδυνο για τη γάτα σας από μόνη της, αλλά τα δευτερεύοντα ζητήματα που προκαλεί στα όργανα του είναι. Ο υπερθυρεοειδισμός αναγκάζει τα όργανα της γάτας σας να λειτουργούν πιο σκληρά από ό, τι θα έπρεπε, προκαλώντας τελικά ζημιά και επιπλέον προβλήματα. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η καρδιά και τα νεφρά της γάτας σας θα μπορούσαν να υποστούν ανεπανόρθωτες βλάβες. Αυτά τα δευτερεύοντα ιατρικά προβλήματα συνήθως επιλύονται μόλις αντιμετωπιστεί ο υπερθυρεοειδισμός, αλλά ορισμένα προβλήματα μπορεί να παραμείνουν για το υπόλοιπο της ζωής της γάτας σας.
Διάγνωση και θεραπεία
Οι ηλικιωμένες γάτες, όπως οι άνθρωποι, είναι επιρρεπείς σε διάφορους πόνους, πόνους και την περιστασιακή λοίμωξη των νεφρών, επομένως η διάγνωση του υπερθυρεοειδισμού απαιτεί μερικές φορές πολλές δοκιμές για τον έλεγχο των επιπέδων των θυρεοειδικών ορμονών και τον αποκλεισμό άλλων καταστάσεων. Μόλις διαγνωστεί σωστά, η γάτα σας έχει τρεις επιλογές θεραπείας: χειρουργική επέμβαση, φάρμακα ή ένεση ραδιενεργού ιωδίου. Τόσο η χειρουργική επέμβαση όσο και η ένεση ιωδίου αφαιρούν και καταστρέφουν τους όγκους στους αδένες, θεραπεύοντας ουσιαστικά τη γάτα. Η φαρμακευτική αγωγή βοηθά στη διόρθωση του προβλήματος, αλλά είναι μια επιλογή δια βίου θεραπείας και προσφέρει ανεπιθύμητες παρενέργειες.
