Τα parakeets είναι στοργικά, έξυπνα πουλιά κατοικίδιων ζώων που ανήκουν στην οικογένεια παπαγάλων. Επίσης, ονομάζονται budgies και budgerigars, αυτοί οι Αυστραλοί ντόπιοι έρχονται σε ένα ευρύ φάσμα όμορφων χρωμάτων και μοτίβων φτερών, συμπεριλαμβανομένης της υπέροχης παραλλαγής lutino που προκαλείται από μια συγκεκριμένη γονιδιακή μετάλλαξη.
Περιγραφή των Lutino Parakeets
Ο Λούτινος θεωρείται η έκδοση albino της πράσινης σειράς parakeets, η οποία τους έχει αποκτήσει το ψευδώνυμο των «κίτρινων αλμπίνων». Το lutino διαθέτει πλούσια, κίτρινα φτερά νεραγκούλας στο σώμα και το κεφάλι, ασημένια λευκά μάγουλα και χλωμό κίτρινο χρώμα στην ουρά και πρωτεύοντα φτερά πτήσης. Σε αντίθεση με τα μαύρα μάτια των "φυσιολογικών" παπακετών, οι λουτίνοι βλέπουν τον κόσμο μέσα από κόκκινα ή ροζ μάτια που περιβάλλονται από λευκούς δακτυλίους ίριδας. Τα πόδια και οι λογαριασμοί έχουν κοκκινωπή απόχρωση.
Lutino Γενετική
Τα αρσενικά parakeets έχουν δύο χρωμοσώματα Ζ, ενώ τα θηλυκά έχουν ένα χρωμόσωμα Z και ένα χρωμόσωμα W. Το χαρακτηριστικό lutino φέρεται στο χρωμόσωμα Ζ, που αναφέρεται επίσης ως «γονίδιο ino», καθιστώντας αυτό το χαρακτηριστικό μια μετάλλαξη που σχετίζεται με το φύλο. Επειδή δύο πουλιά που δεν είναι lutino μπορούν να παράγουν μωρά lutino, θεωρείται υπολειπόμενο γονίδιο. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι ένα ζευγάρι αναπαραγωγής parakeets θα παράγει lutinos, ο κτηνοτρόφος πουλιών πρέπει να ζευγαρώσει δύο parakeets με ορατά χαρακτηριστικά lutino.
Σεξ σε ένα Lutino Parakeet
Το να πείτε το φύλο του ενήλικου lutino parakeet σας είναι το ίδιο όπως και με άλλα είδη parakeets. Πρέπει να κοιτάξετε το δημητριακό, ή την ανώμαλη, σαρκώδη μεμβράνη πάνω από το ράμφος όπου βρίσκονται τα ρουθούνια. Αρσενικά παρκέτα lutino, ή στρόφιγγες, αθλητικά ροζ-μοβ κεράσια, ενώ τα κορίτσια, ή κότες, διαθέτουν καφέ, μαύρισμα ή λευκά κεράσια.
Ιστορία των Lutino Parakeets
Στην άγρια φύση, τα περισσότερα parakeets έχουν πράσινο ή κίτρινο χρώμα. Σημειώθηκε για πρώτη φορά από έναν εξερευνητή το 1805, οι παπαγάλοι κανονικού χρώματος εισήχθησαν τελικά στην Αγγλία το 1840. Καθώς οι έμποροι άρχισαν να πωλούν parakeets ως κατοικίδια ζώα, οι λάτρεις των πουλιών άρχισαν να αναπαράγουν τα πουλιά με ασυνήθιστες χρωματικές μεταλλάξεις για να παράγουν ένα ευρύτερο φάσμα χρωμάτων και σχεδίων φτερών. Οι λουτίνοι εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε κύκλους πουλιών κατά τη δεκαετία του 1930. Αν και το lutino parakeet εμφανίζεται περιστασιακά στην άγρια φύση όταν εμφανίζονται τα υπολειπόμενα γονίδια, αυτά τα πουλιά συνήθως δεν επιβιώνουν για πολύ καιρό επειδή ο χρωματισμός τους τους καθιστά εύκολο να εντοπίσουν τα αρπακτικά. Τα περισσότερα παρκέτα lutino είναι αποτέλεσμα προσεκτικής αναπαραγωγής.
Lutino Care
Παρά το μοναδικό τους χρώμα, τα lutinos δεν απαιτούν ιδιαίτερη φροντίδα. Όπως και άλλες ποικιλίες parakeet, τους αρέσει να πετούν και να ανεβαίνουν, οπότε το πουλί σας χρειάζεται ένα μεγάλο κλουβί. Αυτά τα πουλιά μισούν πραγματικά τα κρύα ρεύματα, οπότε κρατήστε το κλουβί μακριά από πόρτες και παράθυρα. Δώστε στο lutino καθαρό νερό και φρέσκο φαγητό κάθε μέρα. Βεβαιωθείτε ότι παίρνει μια ποικίλη διατροφή δίνοντάς του σπόρους, ξηρούς καρπούς, λαχανικά και φρούτα μαζί με την τροφή πουλιών του. Αυτά τα στοργικά πουλιά απολαμβάνουν τη σύνδεση με τους ιδιοκτήτες τους, οπότε περνούν τουλάχιστον 30 λεπτά την ημέρα αλληλεπιδρώντας μαζί του. Οι Λουτίνοι που λαμβάνουν κατάλληλη φροντίδα μπορούν να ζήσουν από 10 έως 15 ετών.
