Αν και τα κρεμμύδια μπορεί να φαίνονται σαν καθημερινά, ακίνδυνα τρόφιμα για εσάς, αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι είναι ασφαλή για το γλυκό σας. Κρατήστε τα κρεμμύδια μακριά από τις γάτες, ανεξάρτητα από το τι.
Τοξικότητα
Σύμφωνα με την ASPCA, τα κρεμμύδια έχουν υψηλή τοξικότητα στις γάτες, μαζί με σκύλους και άλογα. Ο τοξικός παράγοντας των κρεμμυδιών προκαλείται από την παρουσία του χημικού Ν-προπυλοσουλφιδίου, στην οποία οι αιλουροειδείς επηρεάζονται ιδιαίτερα, ακόμη περισσότερο από τους σκύλους. Τα ίδια τα κρεμμύδια δεν είναι τα μόνα που είναι δυνητικά δηλητηριώδη για τα αιλουροειδή. Παρόμοια λαχανικά ρίζας μπορεί επίσης να είναι πολύ επιβλαβή, όπως πράσα, σχοινόπρασο, κρεμμύδια και σκόρδο.
Μορφή
Το κρεμμύδι είναι τοξικό για τις γάτες ανεξάρτητα από τη μορφή. Εάν ένα κρεμμύδι ψιλοκομμένο και φρέσκο ή σε αποξηραμένη σκόνη ως καρύκευμα, μπορεί να έχει επικίνδυνες συνέπειες στις γάτες. Ανεξάρτητα από το πόσο αξιολάτρευτο μπορεί να φαίνεται το γατάκι σας καθώς παρακαλεί με τα μάτια της ένα δάγκωμα από τη σαλάτα του κήπου σας, μην παραδώσετε σε καμία περίπτωση. Η τοξικότητα στα κρεμμύδια είναι σοβαρή δραστηριότητα στον αιλουροειδές κόσμο, οπότε μην πάρετε την απειλή ελαφρά. Η υγεία του fluffball σας βασίζεται σε σας, θυμηθείτε.
Συμπτώματα
Εάν ανησυχείτε για οποιονδήποτε λόγο ότι το πολύτιμο κατοικίδιο ζώο σας ενδέχεται να εμφανίζει δηλητηρίαση από κρεμμύδια, να γνωρίζετε τα βασικά σημεία που περιλαμβάνουν συνολικά συναισθήματα αδυναμίας, διάρροια, εμετό, λαχάνιασμα, συριγμό, βήχα, γρήγορο καρδιακό ρυθμό, αναιμία και αιματηρά ούρα. Εάν η γάτα σας εμφανίζει ακόμη και το παραμικρό από οποιοδήποτε από αυτά τα επικίνδυνα συμπτώματα, μην διστάσετε ούτε για ένα δευτερόλεπτο για να λάβετε την κτηνιατρική φροντίδα έκτακτης ανάγκης.
Διαχείριση
Εάν τα κρεμμύδια έχουν έρθει σε επαφή με το δέρμα του κατοικίδιου ζώου σας, ο κτηνίατρος μπορεί να το πλύνει και να το στεγνώσει καλά. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο κτηνίατρος μπορεί επίσης να ενθαρρύνει τη ρίψη για να αφαιρέσει όλα τα ίχνη του τοξικού κρεμμυδιού. Μια γάτα μπορεί να απαιτεί ενδοφλέβια υγρά για την πρόληψη της αφυδάτωσης. Ο κτηνίατρος μπορεί επίσης να διεξάγει εξετάσεις αίματος για να προσδιορίσει εάν η αναιμία είναι πρόβλημα ή όχι. Εάν η τοξικότητα είναι ιδιαίτερα σοβαρή στο κατοικίδιο ζώο σας, μπορεί να ξεκινήσει η μετάγγιση αίματος.
