Σύμφωνα με το Chihuahua Club της Αμερικής, έως τρία στα τέσσερα Chihuahuas έχουν επιγονατίδες που μετατοπίζονται ή «εκτοξεύονται». Πολλά γενετικά χαρακτηριστικά συνδυάζονται για να προκαλέσουν επιγονατίδες, έτσι δεν αφαιρούνται εύκολα από τις γενετικές γραμμές της φυλής. Ευτυχώς, πολλά σκυλιά με επιγονατίδες δεν απαιτούν καθόλου θεραπεία.
Υπεξαίρεση και πολυτέλεια της επιγονατίδας
Μια επιγονατιδική επιγονατίδα συμβαίνει όταν το γόνατο του σκύλου, το οστό γνωστό ως επιγονατίδα, κινείται από τη θέση του στην άρθρωση. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Whole Dog, το γόνατο του σκύλου μπορεί να επιδεινωθεί λόγω αδυναμίας στους τένοντες ή στους συνδέσμους που συγκρατούν το γόνατο στη θέση του ή λόγω της εγκοπής στην οποία κάθεται το γόνατο είναι πολύ ρηχό. Είναι πιθανό ένας τραυματισμός στο πόδι ενός σκύλου να προκαλέσει αναταραχή στην επιγονατίδα, αλλά πιθανότατα υπήρχε μια γενετική προδιάθεση για το εκτόπισμα του γόνατος.
Οι επιγονατιδικές επιγονατίδες βαθμολογούνται κατά σοβαρότητα, από το Ι έως το IV. Οι τρεις πρώτοι βαθμοί θεωρούνται "υπερκείμενες", επειδή η επιγονατίδα κινείται εκτός τόπου αλλά μπορεί να επιστρέψει στο αυλάκι της. Ο τελικός βαθμός θεωρείται πλήρης απόλαυση, επειδή η επιγονατίδα αφήνει το αυλάκι της και δεν μπορεί να καθίσει ξανά.
Βαθμοί επιγοναδικής υπεξαίρεσης
Η υπερχείλιση βαθμού Ι συμβαίνει όταν η επιγονατίδα γλιστρά μέσα και έξω από τη θέση της όταν χειρίζεται με το χέρι. Η υπερχείλιση βαθμού II συμβαίνει όταν η επιγονατίδα κινείται περιστασιακά εκτός τόπου από μόνη της και θα κινηθεί πίσω μόνη της ή όταν μετακινείται με το χέρι. Η υπερχείλιση βαθμού III προκαλεί επαναλαμβανόμενη ή συνεχιζόμενη χωλότητα, λόγω της συχνότητας με την οποία γλιστρά η επιγονατίδα. Η χαλάρωση βαθμού IV συμβαίνει όταν η επιγονατίδα κινείται εκτός τόπου και δεν μπορεί να τοποθετηθεί ξανά στη θέση της. Εάν το Τσιουάουα τρέχει με ένα οπίσθιο πόδι που συγκρατείται κάτω από το στομάχι της ή εάν περιστασιακά λυκίζει σαν κουνέλι αντί με κανονικό βάδισμα , εξετάστε τα γόνατα του σκύλου σας από κτηνίατρο.
Χωρίς θεραπεία
Η ανακούφιση βαθμού Ι δεν απαιτεί θεραπεία. Τα γόνατα με ανακούφιση βαθμού Ι είναι ουσιαστικά υγιή γόνατα που παρουσιάζουν συμπτώματα μόνο κατά τη φυσική εξέταση. Ως σκύλος με επιδείνωση βαθμού Ι, η επιγονατίδα μπορεί να επιδεινωθεί σε επιγονατίδα βαθμού II.
Ιατρική περίθαλψη
Πολυτελείς επιγονατίδες αντιμετωπίζονται μερικές φορές με ξεκούραση, περιορισμένη δραστηριότητα και φάρμακα. Κάθε μία από αυτές τις θεραπείες έχει μικτή ή περιορισμένη επιτυχία και καμία δεν είναι θεραπευτική. Εάν το Τσιουάουα σας έχει πτέρυγα βαθμού ΙΙ της επιγονατίδας, ο κτηνίατρός της μπορεί να σας ζητήσει να την κρατήσετε από το τρέξιμο ή το άλμα. Ο κτηνίατρος μπορεί επίσης να εγγραφεί ένα μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο (NSAID) όπως το Rimadyl. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο κτηνίατρος του σκύλου σας μπορεί να προτείνει ένα στεροειδές φάρμακο. Εκτός από αυτά τα φάρμακα, υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις ότι η γλυκοζαμίνη και η χονδροϊτίνη που λαμβάνονται σε χάπι ή σε υγρή μορφή βοηθούν στην ιατρική θεραπεία χαμηλότερων επιπέδων. Η γλυκοζαμίνη και η χονδροϊτίνη διατίθενται εύκολα στους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων χωρίς ιατρική συνταγή.
Χειρουργική θεραπεία
Εάν το Τσιουάουα σας πονάει συνεχώς από το γόνατό της που κινείται μέσα και έξω από τη θέση (Βαθμός ΙΙΙ) ή εάν δεν είναι σε θέση να επεκτείνει το πόδι της καθόλου (Βαθμός IV), θα χρειαστεί διορθωτική χειρουργική επέμβαση. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να εμβαθύνει το αυλάκι στο οποίο κάθεται η επιγονατίδα. Η χαλάρωση μπορεί επίσης να διορθωθεί με χειρουργική ανακατασκευή των μαλακών ιστών - των μυών και των τενόντων - που προσκολλούν την επιγονατίδα στην κνήμη (οστό των ποδιών) ή αφαιρώντας το άκρο της κνήμης και επανατοποθετώντας την σε πιο ευεργετική θέση. Κάθε μία από αυτές τις χειρουργικές επεμβάσεις είναι σοβαρή και δύσκολη, απαιτώντας έως και δύο μήνες για την ανάρρωση. Ωστόσο, περίπου το 90% όλων των σκύλων που έχουν διορθωτική χειρουργική επέμβαση θα έχουν πολύ καλό αποτέλεσμα.
