Εάν έχετε πρόβλημα τρωκτικών στο σπίτι σας, η χρήση τρωκτικοκτόνων μπορεί να είναι μια μάλλον δύσκολη κατάσταση. Δηλαδή, δευτερογενής δηλητηρίαση, μια πολύ τρομακτική ιδέα.
Τρωκτικοκτόνα
Τα χημικά προϊόντα δολώματος τρωκτικών αποτελούν εξαιρετικά κίνδυνο για τις γάτες. Άλλωστε, πολλές γάτες δεν είναι ξένοι στο να τρώνε ποντίκια και αρουραίους. Εάν προσπαθείτε να χειριστείτε ένα πρόβλημα αρουραίου στο σπίτι σας, είναι ζωτικής σημασίας να τοποθετήσετε οποιοδήποτε δόλωμα σε μια περιοχή στην οποία η γάτα σας δεν μπορεί να εισέλθει ή να φτάσει, για την ασφάλεια και την ευημερία της. Οι γάτες είναι πολύ ευέλικτα πλάσματα και μπορούν να πηδήξουν ψηλά και να συμπιεστούν σε μερικά πολύ σφιχτά σημεία, οπότε να είστε πολύ δημιουργικοί και προσεκτικοί με την τοποθέτηση τρωκτικοκτόνων, εάν αποφασίσετε να τα χρησιμοποιήσετε καθόλου.
Δηλητηρίαση
Σύμφωνα με την Humane Society των Ηνωμένων Πολιτειών, η δευτερογενής δηλητηρίαση είναι ένας πολύ πραγματικός κίνδυνος για τα αιλουροειδή. Εάν η γάτα σας τρώει έναν αρουραίο που είναι νεκρός λόγω τρωκτικοκτόνου, διατρέχει τον κίνδυνο να πεθάνει, ένα απόλυτο σενάριο εφιάλτη για εσάς ως ιδιοκτήτης κατοικίδιων ζώων.
Αντιπηκτικά
Ένα μεγάλο μέρος τρωκτικοκτόνων αποτελείται από αντιπηκτικά, τα οποία είναι φάρμακα που αναστέλλουν την πήξη του αίματος. Η βρωμαδιόνη, η φουμαρίνη και η βαρφαρίνη είναι μόνο μερικά παραδείγματα κοινών αντιπηκτικών. Εάν ένα γατάκι καταπιεί ένα αντιπηκτικό τρώγοντας έναν δηλητηριασμένο αρουραίο, θα μπορούσε να προκαλέσει αυθόρμητη αιμορραγία. Εάν αγνοηθεί αυτή η αιμορραγία, θα μπορούσε να επιφέρει θανατηφόρα αποτελέσματα.
Συμπτώματα
Εάν νομίζετε ότι ακόμη και για ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου ότι το fluffball σας μπορεί να έχει φάει ή ακόμα και να μάσησε σε ένα δηλητηριασμένο αρουραίο, ζητήστε αμέσως την κτηνιατρική φροντίδα για αυτήν. Η κατάσταση μπορεί να είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου για τη γάτα σας, γι 'αυτό πάρτε τη σοβαρά. Όσο καλύτερα γνωρίζετε τα βασικά σημάδια της δευτερογενούς δηλητηρίασης, τόσο καλύτερα θα μπορείτε να πείτε τι συμβαίνει. Προσέξτε για σωματική αδυναμία, ωχρότητα των ούλων, αιματηρά ούρα, επιληπτικές κρίσεις, ασυνήθιστους μώλωπες, φούσκωμα στην κοιλιά και δυσκολία στην αναπνοή. Κάθε αιμορραγία προκαλεί επίσης ανησυχία, είτε από τα αυτιά, τα μάτια, τη μύτη ή το στόμα.
