Ακριβώς όπως βρίσκονται στον ισχυρό ελέφαντα, οι διαφορές μεταξύ των αφρικανικών και ινδικών ποικιλιών παπαγάλων ringneck είναι μικρές, αλλά σημαντικές. Οι παραλλαγές μεγέθους και χρώματος μπορεί να είναι λεπτές, αλλά κάθε ποικιλία ringneck μπορεί να γεμίσει το σπίτι σας - και την καρδιά - με τραγούδι.
Διαφορές χρώματος
Τα αφρικανικά δαχτυλίδια μοιάζουν αρκετά με τα ινδικά ξαδέλφια τους, αλλά ενώ οι ινδικοί δακτύλιοι είναι ένα έντονο βαθύ πράσινο, οι αφρικανικοί δακτύλιοι μοιάζουν περισσότερο με ασβέστη. Επίσης, ο μαύρος δακτύλιος του αρσενικού αφρικανικού λαιμού είναι παχύτερος και πιο εμφανής από αυτόν της ινδικής ποικιλίας. Αντίθετα, το δαχτυλίδι με τριαντάφυλλο είναι πιο εμφανές στο ινδικό δαχτυλίδι. Το ινδικό δαχτυλίδι έχει επίσης μεγαλύτερο κόκκινο ράμφος, ενώ ο Αφρικανός έχει μικρότερο ράμφος με δαμάσκηνο.
Διαφορές μεγέθους
Ένας πιο προφανής τρόπος να πεις έναν Ινδό από ένα αφρικανικό δαχτυλίδι είναι το μέγεθος και το μήκος της ουράς του. Οι αφρικανικοί δακτύλιοι είναι περίπου το μέγεθος ενός κοκτέιλ, περίπου 11 έως 13 ίντσες, ενώ οι ινδικοί δακτύλιοι συνήθως είναι περίπου 16 ίντσες. Οι αφρικανικές ουρές, ωστόσο, έχουν μεγαλύτερη σχέση με το σώμα τους από εκείνες των ινδικών ξαδέλφων τους. Οι ινδικοί δακτύλιοι είναι ελαφρώς βαρύτεροι επίσης. Συνήθως ζυγίζουν 120 έως 125 γραμμάρια, ενώ οι αφρικανικοί δακτύλιοι ζυγίζουν συνήθως 110 έως 120 γραμμάρια.
Προσωπικότητες
Οι ινδικοί δακτύλιοι τείνουν να είναι πιο επιθετικοί από τα αφρικανικά ξαδέλφια τους και δεν συνιστώνται για αρχάριους ιδιοκτήτες πτηνών. Η εκτροφή απαιτεί υπομονή, θετική ενίσχυση και κυρίαρχη κυριαρχία. Οι ινδικοί δακτύλιοι τείνουν να δαγκώνουν, να φωνάζουν και να συμπεριφέρονται άσχημα καθώς μεγαλώνουν κατά την παιδική ηλικία. Αν και καμία ποικιλία δεν είναι ιδιαίτερα αγκαλιά, οι αφρικανικοί δακτύλιοι θέλουν να κάθονται στους ώμους των ιδιοκτητών τους και να απολαμβάνουν χάιδεμα δίπλα στο λαιμό τους. Δεν θέλουν, ωστόσο, να χαϊδεύονται αλλού στο σώμα τους.
Άνδρες εναντίον θηλυκών
Και οι δύο ποικιλίες ringneck είναι σεξουαλικά διμορφικές, που σημαίνει ότι τα αρσενικά και τα θηλυκά αναγνωρίζονται εύκολα. Μόνο τα αρσενικά αναπτύσσουν έναν μαύρο δακτύλιο, συνήθως περίπου 18 μήνες, αν και μπορεί να διαρκέσουν έως και τρία χρόνια. Οι γυναίκες δεν αναπτύσσουν ένα προφανές δαχτυλίδι, αλλά μάλλον ένα πιο ανοιχτό πράσινο από το χρώμα του σώματός τους. Χρειάζεται συνήθως προσεκτική επιθεώρηση για να το παρατηρήσει.
