Αν νομίζατε ότι όλα τα Springer Spaniels ήταν ίδια, ετοιμαστείτε για μια μεγάλη έκπληξη: το αγγλικό Springer Spaniel είναι δύο φυλές για σχεδόν 70 χρόνια! Ενώ όλοι οι Springers επιστρέφουν σε παρόμοιο βρετανικό απόθεμα, οι κτηνοτρόφοι με σκύλους κυνηγιού και εκείνοι με σκύλους πάγκου είχαν διαφορετικούς στόχους κατά τη διάρκεια αυτών των επτά δεκαετιών.
Συμπεριφορά & Συμπεριφορά
Ένας πάγκος Springer Spaniel είναι συνήθως πιο χαλαρός από έναν σκύλο. Πρέπει να ανέχεται την επαφή με άλλους και παρουσία πολλών σκύλων. Όπως το πεδίο Springer, πρέπει να ανέχεται δυνατούς θορύβους - αλλά όχι απαραίτητα πυροβολισμούς! Το πεδίο Springer εκτρέφεται επίσης για να ενεργεί πιο ανεξάρτητα από τον πάγκο Springer, δεδομένου ότι υποτίθεται ότι απομακρύνεται από τον ιδιοκτήτη της ενώ κυνηγάει ή σε δοκιμές πεδίου.
Εμφάνιση
Όλα τα σκυλιά πάγκου πρέπει να πληρούν ένα σύνολο γραπτών κριτηρίων, γνωστά ως «πρότυπο». Τα πρότυπα American Kennel Club και United Kennel Club περιγράφουν ένα σκυλί που «φαίνεται το μέρος» ενός κυνηγετικού σκύλου, αλλά έχει επίσης στυλ και ομορφιά. Τα πρότυπα δημιουργούν μεγάλο μέρος του παλτού του σκύλου πάγκου, περιγράφοντας την πυκνότητα, την κυματισμό, την αφθονία και ακόμη και τον τρόπο κοπής. Ο πάγκος Springer Spaniels είναι γενικά ένα σκουρόχρωμο σκυλί, που είναι κυρίως ήπαρ και λευκό ή μαύρο και άσπρο χρώμα, αν και είναι μπλε-γκρι ή συκώτι roan (καστανά μαλλιά αναμεμιγμένα με λευκά) είναι αποδεκτά. Οι περισσότεροι πάγκοι Springers έχουν ελλιμενισμένες ουρές και είναι βαριές, με βαθιά στήθη και σώματα ελαφρώς μακρύτερα από ότι ο σκύλος είναι ψηλός στους ώμους.
Το πεδίο Springer έχει κοντό και πιο κοντό παλτό. Ενώ ο πάγκος σκύλος απαιτεί συχνή περιποίηση για να διατηρήσει το άφθονο παλτό της καθαρό και απαλλαγμένο από μπερδέματα, το παλτό του Springer του πεδίου είναι κατάλληλο να απαιτεί λίγο ή καθόλου περιποίηση. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι ένα ξεχωριστό πλεονέκτημα σε ένα πολυσύχναστο σπίτι! Πολλά σκυλιά πεδίου είναι κυρίως λευκά, με μπαλώματα των ίδιων χρωμάτων αποδεκτά στα σκυλιά πάγκου. Τα σκυλιά πεδίου έχουν κοντύτερα αυτιά και τα χείλη τους δεν κρέμονται τόσο πολύ. Ο σκύλος του χωραφιού μπορεί επίσης να έχει ελλιμενισμένη ουρά, αλλά είναι συνήθως μια μεγαλύτερη αποβάθρα από εκείνη ενός σκύλου πάγκου.
