Σπάνια χρυσόψαρα αναζητούνται από τους λάτρεις των αληθινών ψαριών. Ένα χρυσόψαρο γίνεται σπάνιο όταν έχει ειδικές ιδιότητες που είναι δύσκολο να βρεθούν στον υδάτινο κόσμο.
Διαθεσιμότητα για αγορά
Ο πρωταρχικός λόγος που ένα χρυσόψαρο θεωρείται σπάνιο είναι επειδή δεν είναι αυτός που μπορείτε απλά να πάτε σε ένα κατάστημα κατοικίδιων ζώων και να αγοράσετε. Τα σπάνια χρυσόψαρα συνήθως διατηρούνται και εκτρέφονται μόνο από έμπειρους κτηνοτρόφους ή σοβαρούς λάτρεις των υδρόβιων που πωλούν ή ανταλλάσσουν μεταξύ τους. Τα περισσότερα καταστήματα κατοικίδιων ζώων αγοράζουν δεκάδες ψάρια κάθε φορά από έναν κτηνοτρόφο που επικεντρώνεται στην παραγωγή μεγάλης ποσότητας ψαριών παρά μεμονωμένων, ποιοτικών ψαριών. Σε γενικές γραμμές, εάν κοιτάζετε ένα ψάρι από ένα κατάστημα κατοικίδιων ζώων, δεν υπάρχει τίποτα σπάνιο γι 'αυτόν.
Ορισμένα καταστήματα κατοικίδιων ζώων, ειδικά ιδιόκτητα, θα πουλήσουν σπάνια χρυσόψαρα. Αυτά είναι συνήθως παλαιότερα ψάρια που έχουν εκτραφεί από έναν ειδικό κτηνοτρόφο πριν πωληθούν. Είναι επίσης πολύ πιο ακριβά από ό, τι το χρυσόψαρο που πωλεί συνήθως το μωρό. Ένα σπάνιο φανταχτερό χρυσόψαρο μπορεί να κοστίζει 50 $, 100 $, ή ακόμα περισσότερα, ανάλογα με το πόσο ξεχωριστό είναι το ψάρι.
Δυσκολία αναπαραγωγής
Ορισμένες ποικιλίες χρυσόψαρο είναι πολύ πιο δύσκολο να αναπαραχθούν από άλλες. Όταν η αναπαραγωγή είναι δύσκολη, αυτό καθιστά τα ψάρια πιο δύσκολο να αποκτηθούν και συνεπώς πιο σπάνια. Ωστόσο, ένα δύσκολο στην αναπαραγωγή ψάρι που δεν είναι πολύ ελκυστικό δεν θα αποκτήσει κατάσταση ως σπάνιο ψάρι - πρέπει επίσης να έχει κάτι γι 'αυτό που το καθιστά επιθυμητό να έχει ως κατοικίδιο. Οι τοσακίνες είναι μια πολύ σπάνια φυλή χρυσόψαρου που είναι επίσης δύσκολο να αναπαραχθεί. Η ποικιλία σχεδόν εξαφανίστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα, επειδή υπήρχαν λίγες από αυτές και πολλές σκοτώθηκαν σε σεισμό στην Ιαπωνία, όπου η ποικιλία εκτράφηκε για πρώτη φορά. Είναι δύσκολο να βρεθούν στην Ιαπωνία και σχεδόν μη διαθέσιμα στις Η.Π.Α., αλλά είναι περιζήτητα από τους συλλέκτες λόγω του όμορφου, ασυνήθιστου φανταστικού τους που σχηματίζει έναν πλήρη κύκλο όταν το ψάρι βλέπει από πάνω. Καμία άλλη φυλή χρυσόψαρου δεν έχει ουρά τόσο εντυπωσιακή όσο η τοσάκιν, γεγονός που το καθιστά ένα σπάνιο και επιθυμητό ψάρι.
Έκφραση ενός υπολειπόμενου γονιδίου
Τα διακριτά χαρακτηριστικά ενός σπάνιου χρυσόψαρου είναι συνήθως εκφράσεις υπολειπόμενων γονιδίων - που σημαίνει ότι αυτά είναι χαρακτηριστικά που έχουν ορισμένα ψάρια αλλά τα περισσότερα όχι. Για παράδειγμα, οι μαύρες, βελούδινες κλίμακες της πρόσδεσης είναι η έκφραση υπολειπόμενων γονιδίων για χρωστική και υφή κλίμακας. Όσο πιο υποχωρητικά γονίδια παρουσιάζει ένα ψάρι, τόσο πιο σπάνια γίνεται. Για παράδειγμα, ένα κόκκινο και μαύρο ράντσο με κόκκινο σώμα και μαύρο κεφάλι κρίθηκε ως το πιο ασυνήθιστο χρυσόψαρο στη Σύμβαση του 2000 Goldfish Society of America. Το Ranchus θεωρείται η πιο σπάνια και πιο επιθυμητή ποικιλία χρυσόψαρο που τα καθιστά επίσης τα πιο ακριβά, οπότε η προσθήκη ενός άτυπου χρωματισμού ξεχώρισε αυτό το ψάρι μεταξύ των συνομηλίκων του.
Τέλειες αναλογίες
Εκτός από την εμφάνιση ενός ή περισσότερων σπάνιων γενετικών χαρακτηριστικών, ένα χρυσόψαρο μπορεί να θεωρηθεί σπάνιο επειδή έχει επίσης τέλεια δομή σώματος για τον τύπο της. Η Goldfish Society of America ορίζει παραμέτρους για το τι κάνει ένα τέλειο χρυσόψαρο σε κάθε ποικιλία, όπως ουράνια, orandas, μαργαριτάρια και ryukins. Αυτά τα κριτήρια χρησιμοποιούνται κατά την κρίση των ψαριών σε διαγωνισμούς. Ένα σπάνιο ψάρι όπως το China Gold, ένα τσίρκο τσίτι που συμμετείχε στη Σύμβαση της Goldfish Society of America το 2000, όχι μόνο είχε λαμπρά χρώματα τσίτι, ένα κόκκινο wen (φυσαλίδες στο κεφάλι της) και χωρίς ραχιαίο πτερύγιο, αλλά και τέλειες αναλογίες σώματος . Ήταν αποφασισμένη να μην κάνει λάθη στον διαγωνισμό, πράγμα που την έκανε πολύ σπάνιο ψάρι.
